ध्वनीच्या कोणत्याही पुनर्रचनासाठी परिस्थितीची पुनर्रचना आवश्यक आहे. ध्वनी घटक आणि ध्वनी जागेचे वेळेवर आणि अचूक पुनरुत्पादन एक स्पष्ट "वास्तविक जागा" सादर करू शकते, ज्यामध्ये बर्‍याच अल्गोरिदम आणि भिन्न सादरीकरण पद्धती वापरल्या जातात. सध्या, आपला "विसर्जित आवाज" इतका आदर्श का नाही याचे कारण म्हणजे एकीकडे, अल्गोरिदम अचूक आणि परिपक्व नाही आणि दुसरीकडे, ध्वनी घटक आणि ध्वनीची जागा गंभीरपणे डिस्कनेक्ट झाली आहे आणि घट्ट समाकलित नाही. म्हणूनच, जर आपल्याला खरोखर विसर्जित ध्वनिक प्रक्रिया प्रणाली तयार करायची असेल तर आपण दोन्ही बाबी अचूक आणि परिपक्व अल्गोरिदमद्वारे विचारात घेणे आवश्यक आहे आणि आपण फक्त एकच भाग करू शकत नाही.

तथापि, आपण हे लक्षात ठेवले पाहिजे की तंत्रज्ञान नेहमीच कलेची सेवा देते. ध्वनीच्या सौंदर्यात सामग्रीचे सौंदर्य आणि ध्वनीचे सौंदर्य समाविष्ट आहे. पूर्वी, जसे की रेषा, मधुरता, टोनॅलिटी, लय, आवाज, वेग आणि तीव्रता इत्यादींचा टोन हा प्रबळ अभिव्यक्ती आहे; नंतरचे मुख्यतः वारंवारता, गतिशीलता, जोरातपणा, जागेचे आकार इत्यादी संदर्भित आहेत, ध्वनी कलेच्या सादरीकरणास मदत करणारे, हे दोघे एकमेकांना पूरक आहेत. या दोघांमधील फरक याबद्दल आपल्याला चांगलेच माहिती असणे आवश्यक आहे आणि आम्ही घोड्यासमोर कार्ट ठेवू शकत नाही. विसर्जित आवाजाच्या शोधात हे खूप महत्वाचे आहे. परंतु त्याच वेळी, तंत्रज्ञानाचा विकास कला विकासास समर्थन प्रदान करू शकतो. विसर्जित आवाज हे ज्ञानाचे एक विशाल क्षेत्र आहे, जे आम्ही सारांशित करू शकत नाही आणि काही शब्दांमध्ये परिभाषित करू शकत नाही. त्याच वेळी, हे एक विज्ञान आहे जे पाठपुरावा करण्यासारखे आहे. अज्ञात सर्व अन्वेषण, सर्व स्थिर आणि चिकाटीचा प्रयत्न, इलेक्ट्रो-अकॉस्टिक्सच्या लांब नदीवर एक ठसा उमटवतील